بررسی روند شیوع اختلال های روانی در ایران

مقدمه و هدف: سلامت روان، یکی از موضوع های مهم و به طور جدی تاثیرگذار در نظام سلامت است که در همه دنیا و ازجمله ایران، مورد غفلت نسبی قرارگرفته است. در بسیاری از کشورها، رصد شیوع و بروز اختلال های روانی به صورت مرتب، طی دوره های مختلف انجام می گیرد. هدف از انجام مطالعه حاضر، تدوین گزارشی از روند میزان شیوع اختلال های روان پزشکی در کشور براساس مطالعات گذشته است. مواد و روش ها: در پژوهش حاضر به منظور بررسی مستندها و مقالات موجود از جستجو در موتورهای جستجوگر استفاده شده است؛ مقالات به دست آمده، سپس با یکدیگر مقایسه شده اند و روند میزان شیوع اختلال های روان پزشکی بر این اساس استخراج شده است. نتایج: تاکنون به منظور تعیین شیوع اختلال های روان پزشکی در سطح کشور، سه مطالعه اپیدمیولوژیک با سه ابزار مختلف صورت گرفته اند؛ در این سه مطالعه که در سال های 1378، 1380 و 1390 انجام شده، شیوع اختلال های روانی به ترتیب 21، 10/17 و 6/23 درصد برآورد شده است اما به دلیل وجود تفاوت در جامعه هدف و ابزار، مقایسه میان آنها با اشکال هایی همراه بوده؛ به همین دلیل به منظور استخراج روند اختلال های روان پزشکی، از مطالعات انجام شده با ابزار و جامعه هدف یکسان در شهر تهران، طی سال های 1378، 1387 و 1390 نیز استفاده شده که در این مطالعات، شیوع اختلال ها به ترتیب 5/21، 2/34 و 6/39 درصد بود. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعات انجام گرفته در کشور، به نظرمی رسد که میزان شیوع اختلال های روان پزشکی به صورتی نگران کننده در کشور رو به افزایش است؛ لذا لازم است تا ضمن شناخت علل و عوامل مؤثر در این افزایش، هرچه سریع تر، راهکارها و تدابیری مناسب به منظور مقابله با آن اتخاذشوند.